صوفیه معتقدند که مرید، باید «دیده‌ی کرامت‌بین» داشته باشد وگرنه نخواهد توانست کرامت‌ها و عجایب و غرایب قطب یا مرادش را دریابد. چند روز پیش، مطلبی را دیدم که از مصادیق همین دیده‌ی کرامت‌بین بود. نوشته بود: «صبح سه شنبه هفته گذشته (مصادف با روز عاشورا) بود که در حال عبور از خیابان روبروی منزل حضرت علامه بودیم. یکی از قدیمی‌ترین شاگردان حضرت علامه حسن زاده آملی (حفظه الله) را در آنجا زیارت کرده و حدود سه ربع ساعت از اندوخته‌های معنوی و تجربیات عملی و خاطرات همکلاسی‌های مسجد سبزه میدان آمل و کلاس‌های حضرت علامه در آن دوران شنیدیم و حظّ بردیم الحمدلله… اما …

یکی از اساتید علامه طباطبایی، مرحوم قاضی بود و ایشان شاگردان خود را بر طبق موازین شرعیه و با رعایت آداب باطنیه اعمال و حضور قلب در نمازها و اخلاص در کردار، دستورات خاص اخلاقی‌ای می‌دادند و دل آن‌ها را آماده‌ی پذیرش الهامات عالم غیب می‌نمودند. خود ایشان (مرحوم قاضی) در مسجد کوفه و مسجد سهله حجره داشتند و بعضی از شب‌ها را به تنهایی در آن حجرات بیتوته می‌کردند و شاگردان خود را نیز توصیه می‌کردند تا بعضی از شب‌ها را به عبادت در مسجد کوفه و یا سهله بیتوته کنند و دستور داده بودند که چنانچه در بین نماز و یا قرائت قرآن …