«منهاج فردوسیان» کامل‌ترین، جامع‌ترین، معتبرترین، مطمئن‌ترین و مفصل‌ترین نظام تربیتی برای رسیدن به کمال حقیقی و سعادت ابدی است. «منهاج» یعنی راه روشن و «فردوس» نام بهترین جای بهشت است و «منهاج فردوسیان» یعنی راه روشنی که مردان و زنان حقیقت‌جو و سعادت‌طلب را به بهشت جاویدان خداوند می‌رساند.
آنچه در «منهاج فردوسیان» به جویندگان حق و حقیقت می‌آموزند، راهِ رسیدن به بهترین بهشتِ خدای مهربان در دنیا و آخرت است. کسانی که دستورات این راه روشن را صادقانه پیروی کنند به زندگی پاکیزه (چه در این دنیا و چه در سرای آخرت) می‌رسند.
علاقه‌مندان به این نظام جامع تربیتی، نخست با حضور در جلسات توجیهی، با کلیات آن آشنا می‌شوند. در این جلسات به آنان آموخته می‌شود که «منهاج فردوسیان» دارای قواعد نظری خاصی است و لازم است جویندگان کمال و سعادت، از آنها آگاهی یافته و بدان اعتقاد اجمالی پیدا کنند. همچنین می‌آموزند که بعد از آگاهی یافتن و معتقد شدن به قواعد نظری، نوبت به عمل کردن به «قوانین عملی» منهاج فردوسیان می‌رسد.
و می‌آموزند که قوانین عملی منهاج فردوسیان در ده طبقه برای مشتاقان کمال و سعادت، تنظیم شده است؛ و هر منهاجی باید از عمل کردن و ملتزم شدن به قوانین طبقه‌ی اول این برنامه، شروع به سیر نماید و به تدریج، به قوانین طبقه‌های بعدی عمل کرده و ملتزم شود. پس از حصول آشنایی اجمالی با کلیات این برنامه، علاقه‌مندان با بستن «پیمان سعی» به صورت رسمی وارد منهاج فردوسیان می‌شوند.
«پیمان سعی» به این صورت است که فرد تازه وارد با رفقای منهاجی خود پیمان می‌بندد که در راه عمل به قوانین منهاج فردوسیان، تا زمان فرارسیدن مرگ، تلاش نماید و همواره ساعی باشد. منهاجی سخت‌کوشی که موفق به عمل کردن و ملتزم شدن به این ده مرحله شود، مشمول عنایات خاص خداوند متعال شده و مورد توجه مخصوص استاد معظم و رسول اعظم، حضرت سید المرسلین (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و استادان دوازد‌گانه‌ی منهاج فردوسیان ـ که ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) هستند ـ بویژه استاد حاضر، مولانا الاعظم حضرت صاحب الامر (ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء) قرار می‌گیرد و درهای حکمت بر قلبش گشوده گشته و به نور ولایت، دل از سرای تاریک دنیا برکنده و مُهر سعادت و رستگاری ابدی بر پرونده‌ی اعمالش زده می‌شود. چنین شخصی علاوه بر داشتن زندگی پاکیزه در دنیا، مرگی شیرین، برزخی نورانی، قیامتی آسوده، میزانی سنگین، حسابی سبک، رتبه‌ای برین در بهشت موعود و درجه‌ای عظیم در نزد خدای متعال خواهد داشت. پس منهاج فردوسیان مجموعه قوانینی است که رعایت آنها، (البته بعد از اعتقاد یافتن به قواعد نظری آن) انسان را از تنگناها و پیوستگی به عالم شرور و پستی‌ها رهانیده و او را به عوالم رفیع و وسیع در جوار رحمت و رضایت خدای متعال می‌رساند. این قواعد و قوانین، فقط برگرفته شده از کتاب مقدس قرآن و سنت معتبر، یعنی بیانات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و ائمه‌ی اطهار (علیهم‌السلام) است.
«وَمَن یطِعِ اللهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا»
و کسانى که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره‌ی کسانى خواهند بود که خدا ایشان را گرامى داشته [یعنى] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند» (سوره‌ی نساء، آیه‌ی ۶۹)
دیدگاه شما